среда, 23 апреля 2014 г.

Սիրով սրբագրում



Սիրել եմ ուզում…
Սիրել եմ ուզում այնպիսի սիրով,
Որ սիրով լցնեմ այն՝ ինչ որ սեր չի…
Սիրել եմ ուզում ես վատը անգամ,
Ուզում եմ սերս սրբագործ լինի:
Թող սերս, ինչպես հարբեցնեղ գինի,
Մարդկանց սրտերից չարը դուրս վանի:
Ուզում եմ սերս հրդեհի նման
Մաքրի ու սրբի, այրի անվարան,
Այն, ինչ որ սեր չի…
Ուզում եմ Բարին շատանա մի քիչ,
Թեկուզ սպառվեմ-պառավեմ՝ ոչի՜նչ,
Միայն սեր լինի… սեր՝ մաքուր ու ջինջ…
Սիրվել եմ ուզում…
Սիրվել եմ ուզում այնպիսի սիրով,
Որ էլ ամպերից արցունք չկաթի,
Որ այս ժեռ քարը ցավից չպայթի,
Արևից ուրի՛շ ժպիտներ թափվի…
Թող գոնե այսօ՜ր ինձ բախտը ժպտա՛
Ու անձրևը այս ինձ մի քիչ սիրի,
Թող որ ողողի կաթիլներով իր
սիրտս փոշոտված ,
Թող ջերմ փայփայի վերքս փշոտված,
Ցավս քնեցնի ձայնով կաթոցքի…
Ուզում եմ այսօր, այստեղ ու այսպես
Երկինքը երկնի սիրակաթիլ մի անձրև վարար,
Եվ թող կամուրջվեն ծայրերն աշխարհի
Յոթնագույն լուսե կամարով սիրո,
Ուզում եմ չարը այս ծեր աշխարհի
Սերը, գլխահակ սրբագրի պես, մաքրի ու տանի…

ՄԱՍՐԵՆԻ
20.06.2013Թ.

Комментариев нет:

Отправить комментарий