Էս ո՞նց ապրեցիք, տղանե՛ր….

Էս ու՞ր գնացիք, տղանե՛ր,

Դուք աշխարհը պիտի շտկեիք,

Անիրավ ձեռքը պիտի կտրեիք,

Շա՜տ շուտ գնացիք, տղանե՛ր:

Էս ու՞ր գնացիք, տղանե՛ր,

Ձեր ծնունդը իզուր չէր, տղե՛րք,

Ու մահն էլ իմաստ ունեցավ,

Բայց զու՜ր գնացիք, տղանե՛ր:

Էս ո՞նց գնացիք, տղանե՛ր,

Որ սիրտը մեր մնաց ձեզ կարոտ,

Երբ աչքով անգամ չտեսած,

Հոգով միշտ ձեզ ենք հետևորդ:

Էս ո՜նց ապրեցիք, տղանե՛ր,

Որ հիմա մտքերս խառնակվել,

Ափերից ելել են, վարարել,

Քանդել են խաղաղը կարևեր:

Էս ո՞նց ապրեցիք, տղաներ,

Ձեր կյանքի կիսատին մատաղվել,

Իմը դատարկ եմ համարել,

Ու ձերն էմ ափսոսում- տնավե՜ր:

Էս ո՞նց զոհվեցիք, տղանե՛ր,

Որ ցավից միտքը չի զարթնում,

Տունն ավեր, հողմավար,

Անտեր ու դատարկ ենք մնում:

Էս ո՞նց գնացիք, տղանե՛ր,

Որ երգերը կիսատ են մնում,

Որ խոսքերը սառում են, կորում,

Կոկորդը խեղդվում է բնում,

Էս ո՞նց ապրեցիք, տղանե՛ր….

11.09.2016

ՄԱՍՐԵՆԻ