пятница, 25 апреля 2014 г.

….. Ես պարպում եմ կարոտի վերջին գավաթն ու հեռանում… Կհարբեմ, խենթի պես պար կգամ, կարտասվեմ ու կծիծաղեմ, ու վերջը կքնեմ՝ մի հարբած երազից արբելու…
Առավոտյան վատ կզգամ նախորդող ներկայի խենթության համար (հոգիս կցավի պակասից կարոտի, որին սովոր՝ ընկերացել էր), ու կշարունակեմ խենթի պես պար գալ, խինդ ու լաց կխառնեն միտքս, ու կշրջեմ ինչ որ տեղ  ներսում գծագրված փողոցների աղմուկների մեջ, ու կկանչեմ բոլորին իմ խելագար հանդեսին, ու ծափ կլինի ու ծիծաղ…. Բայց այս անգամ արդեն՝ Նոր Օրվա Հույսից Հարբած Սրտիս Մեջ…..

ՄԱՍՐԵՆԻ
24.10.2013Թ.

Комментариев нет:

Отправить комментарий